त्यानंतर देवीने केलेल्या प्रचंड घंटानादामुळे अनेक राक्षस मूर्शित होऊन पडले. ञिशुल, गदा, शक्ती, तलवार, मूसळ, बाण यांचा शञु सैन्यावर मारा केल्याने राक्षसाच्या शरीराचे तुकडे तुकडे झाले. काहींना जखमा झाल्याने ते रक्त ओकत पडले. तिकडे देवीचे वाहन सिंह हा राक्षस सैन्यात गर्जना करीत वणव्या प्रमाणे संचार करू लागला. राक्षस सैन्यात रक्ताच्या नद्या वाहू लागल्या. तर या सैन्याचा संहार करण्यासाठी देवी सज्ज झाली होती. अग्नी जशी लाकडे, गवत यांच्या प्रचंड ढिगांचा नाश करतो, त्याप्रमाणे अंबिका राक्षस सैन्याचा संहार करत होती. धड तुटलेली राक्षसांची शरीरे काही वेळ लढत होती.

राक्षस सैन्याचा प्रचंड संहार पाहून चिक्षूर हा दैत्य सेनापती अंबिकेशी युध्द करण्यास सरसावला. परंतु देवीने त्याचे धनूष्य तोडून टाकले. इतकेच नव्हे तर त्याचा रथही नष्ट केला. तेव्हा सर्व शक्ती एकवटून बाहूंवर तलावारीचा वार केला. परंतू ती तलवार मोडून पडली. चिक्षूराने शूल फेकला तेव्हा देवीने स्वत:च्या शुलाने त्या चिक्षुराचे  व शुलाचे तुकडे केले. मग चामर हा दैत्य पुढे आला. त्याने फेकलेल्या शक्तीला देवीने आपल्या हुंकारानेच निस्तेज केले. नंतर देवीच्या सिंहाने गर्जना केली. त्याने आकाशात उड्डान करून खाली येतांना आपल्या पंजानेच चामराचे शिर धडावेगळे केले. त्यानंतर देवीने उग्र, उग्रवीर्य, महाहून, उग्रमुर्ख, विडाल, दुर्धर, दुर्मुख या राक्षसांना ठार मारले. तेव्हा चिडलेल्या म्हैषासुराने रेड्याचे रूप घेतले व तो देवीच्या गणावर चालून आला. शिंगे, खुर, शेपटी, सुस्कारा तोंडाचा प्रहार अशा मुसंडीने त्याने देवी सैन्याची दाणादाण उडविण्यास सुरवात केली. परंतू देवीने पाश टाकून रेड्याला बांधले. तेव्हा त्याने सिंह, खड्गधारी पुरूष व त्यानंतर हत्ती ही रूपे भराभर घेतली. शेवटी रेड्याचे रूप घेऊन धुमाकूळ घालण्यास  प्रारंभ केला. तो गर्जना करू लागला.